Sanılanın aksine, eksikti Türkçe...
"Gelmeyen zamanın, gelecek kipi" de olmalıydı,
Seni dilime dolayıp, genzimi yakarak anlattığım,
her bir cümlede...
Eksikliği, hatta anlamsızlığı bu sebepleydi belki de,
Size devrik gelen duygularımın, dizilişi kelimelere....
Oysa anlatmadığım, anlatmaya dahi yeltenmediğim,
Ne çok birikmiş; saklanmış ses vardı derinlerde.
Zaten ne siz soruyordunuz yeterince, ilgiyle,
Ne de o samimiyeti görebiliyordum gözlerinizde...
Bilseniz ki resim gibiydi şiir de...
Farklıydı anlamı herkeste;
Sahip olunan, her farklı geçmişte,
okunduğu her bir saniyede,
yazıldığı her bir defterde...
Nasıl anlayabilecek, hatta tamamlayabilecektiniz ki,
içimden akanları bana?
Ne beraber yürümüşlüğümüz vardı aynı yolda,
Ne de ıslanmışlığımız, aynı sıcağın altında.
Unuttuklarımız, hatta hatırladıklarımız;
geçmişe gitmiş her bir saniyemiz dahi,
ayrı yitmişken bir diğerinden,
Anlayabilir, hatta tamamlayabilir miydiniz ki,
eksilmiş, çoktan akıp gitmiş olanları taa derinlerden?
